พุ้ย

1) v. paddle briskly

def.:

พายโดยแรงให้เรือไปโดยเร็ว

related: propel syn.: วัก, พุ้ยน้ำ sample:

เขาใช้มือพุ้ยข้างเรือแทนไม้พาย

2) v. push rice into mouth by using chopsticks

def.:

อาการที่เอาตะเกียบคุ้ยข้าวเข้าปาก

related: scoop rice into one's mouth by using chopsticks sample:

เขาพุ้ยข้าวเข้าไปในปากด้วยตะเกียบโดยไม่หกเลยสักเม็ด